9 Juli 2003:
Om twee uur 's nachts al uit ons bed gegaan. Dit om vanuit de stuurhut de kust af te speuren voor walrussen. Het
was nog steeds geheel licht. Het begint nu al gewoon te worden dat het hier nooit donker wordt. Om een uur of 3
naderden we polarpunt. Dit is de plek waar de walrussen regelmatig uitrusten. De kapitein keek met zijn kijker en
gaf het verlossende woord: ze liggen er! En inderdaad, je kon een oranjeachtige vlek op het strand zien. Toen we
dichterbij kwamen konden we ze duidelijk zien. Snel alle medestudenten wakker gemaakt en weer terug het dek op. De
kapitein stuurde de boot met de punt op de zandbank zodat wij de walrussen konden bekijken.
Walrussen
De walrussen waren totaal niet schuw. Twee zwommen in het water en de anderen lagen op het land. Het
zijn imposante beesten met een enorme massa vet.
Walrussen
Een van de walrussen in het water lag te badderen en draaide constant rondjes met veel gespetter. De
walrussen op land sliepen veelal en zo nu en dan rolden ze om of sloegen ze elkaar met hun flippers.
Walrussen
Iemand is in de mast geklommen en telde dat er in totaal 36 walrussen lagen. In de 17e eeuw waren er nog vele
duizenden walrussen rondom Spitsbergen. Maar door de jacht is de walrus bijna uitgeroeid. Vanaf 1952 zijn
de walrussen beschermd. De populatie bestond toen uit nog maar 100 exemplaren. Sindsdien herstelt de populatie
zich langzaam. Spitsbergen telt nu ongeveer 1000 walrussen.
Walrussen
Na twintig minuten moesten we helaas weer gaan om onze tocht naar het Noorden te vervolgen. We zijn, na nog even
op het dek te hebben gestaan weer gaan slapen.
Generalfjella
Om 8 uur stonden we voor de 2e keer op. Na een heerlijk ontbijt stapten we in de zodiak om aan land te gaan
bij Generalfjella.
|
IJs in de zee
In de fjord dreven stukken ijs die waren afgebroken van de nabij gelegen gletsjers. Een erg spectaculair
gezicht. Ik kreeg nu pas het idee dat ik echt in het arctische gebied was aangekomen. Ook vandaag weer een
lange veldwerkdag, maar het was heerlijk om op zo een mooie locatie te werken. Als je even rondkeek zag je
de Papegaaiduikers langs vliegen in de fjord en de Kleine jagers over land. Ook hier zagen we weer een Grote
jager vliegen.
Gletsjer (dichtbij Generalfjella)
Na het werk keerden we terug naar de boot voor het diner. Tijdens het diner voeren we richting de gletsjer
waar we 's avonds een excursie hadden. Het was een indrukwekkende gletsjer die minstens 10 meter uit de zee
omhoog stak. De excursie was prachtig. We gingen aan land onder een grote birdcliff. De vegetatie onder de birdcliffs is
erg groen in vergelijking tot de rest van Spitsbergen. Eenmaal op land ontdekten we dat er op een baardrob op een
ijsschots voor de gletsjer lag. We konden er alleen niet dichtbij komen omdat we eerst de excursie hadden.
Baardrob
Gelukkig lag de baardrob er nog steeds toen we weer werden opgehaald met de zodiak. Dus vroegen wij onze gids
of we erheen konden varen. Dat kon!
Baardrob
We benaderden de baardrob langzaam en zetten onze motor uit. De zodiak dreef langzaam in de richting van
de baardrob, die ons al had opgemerkt maar geen interesse toonde. Al langzaam dobberden we dichter en dichterbij.
Baardrob (let op snorharen!)
We kwamen zo dichtbij dat we met onze zodiak naast de ijsschots lagen waar hij oplag. Echt geweldig
om zo een groot wild dier van zo dichtbij te kunnen bekijken. Baardrobben kunnen tot twee en een halve
meter groot worden. De baardrob heeft zijn naam te danken aan de indrukwekkende snorharen zoals je op
de laatste foto kunt zien.
|